Afgelopen zondag eerst Tanja! Dat was nog even spannend, want het ging niet zonder omweg!
Natuurlijk was het voor mij een dag die helemaal in het teken stond van haar aankomst. Het huis op orde, boodschappen in huis, taxi geregeld om mij op te pikken en naar het vliegveld te gaan etc. Ook natuurlijk op internet gecheckt of ze goed op tijd vertrokken was uit Doha. Alles leek prima te kloppen, Qatar Air heeft een prima website, waarop je de status van de vluchten goed kan volgen. Ik ging dan ook vol goeie moed en kriebels in mijn buik op weg naar het vliegveld.
Maar wat is er te zien op het bord met aankomsttijden: diverted to Calcutta!
Het was in het einde van de middag flink gaan waaien, en wel zo flink, dat er niet meer op Kathmandu geland kon worden. Dat was een flinke tegenvaller. Eerst maar even navragen bij de vliegveld informatiebalie hoe lang dit zou gaan duren. Daar wisten ze het ook niet, maar raadden ze aan om Qatar te bellen, over een uur of 2. Ik dacht meteen: laat ik dan maar terug naar huis gaan, en daar via de website de updates bekijken. Als ze toch in ieder geval vanavond maar in Kathmandu aankomt, dacht ik nog!
De website van Qatar gaf goede hoop, en inmiddels was ik er ook in geslaagd direkt sms kontakt met Tan te hebben: ze was inderdaad in Calcutta, en daar werd getankt. Eerst kon ik haar zelf nog nieuwe info vanuit de Qatar site geven, zoals: de site geeft aan dat jullie zo weer gaan vertrekken! Maar het is natuurlijk nog veel leuker om direkt uit het vliegtuig de info via de sms te krijgen: ja, de Indiase immigratieofficier heeft nu het toestel verlaten, en de motoren worden gestart!
Gelukig, ze zouden dus inderdaad die avond nog naar Kathmandu vliegen. Dus ik weer met de taxi naar het vliegveld, waar ik natuurlijk weer dezelfde mensen tegenkwam als in de middag. Het is erg leuk om zo met z'n allen hoopvol te wachten. Er bleef nog heel lang op het bord staan: expected... zelfs toen een van de andere wachtenden al een telefoontje had gekregen van een van de passagiers: ja hoor, we zijn geland!
En het bord bleef nog zeker een kwartier aangeven dat de "expected" waren.... wij wisten inmiddels beter!
Het was een heerlijk weerzien! Ineens zag ik verschijnen haar achter een grote groep van het nationale cricket team van Afghanistan. Ik zocht de snelste weg naar haar heen, dus dwars door de afzetlintjes heen.... Zo heerlijk om elkaar weer in de armen te sluiten, na ruim 2,5 maand!
Na een snelle taxirit waren we hier, en moest er natuurlijk geproost worden:
Maandag dan een heel relaxte dag met wat wandelen in de buurt, uitpakken en het huis verkennen.
Dat betekent lekker samen ontbijten (helaas even niet op het terras, want aan de overkant van de weg wordt aan een kantoren complex gewerkt, en als er geen elektriciteit is, staat de generator te razen!):
Tanja had voor mij een echte hollandse lekkernij meegenomen:
En ik had voor Nepalese lekkernij gezorgd:
Na een dagje relaxen hebben we de wandelschoenen aangetrokken, voor een 2-daagse wandeling: van Dhulikhel naar Nagarkot, en de volgende dag van Nagarkot via Telkot weer terug.
Inderdaad een herhaling van een wandeling die ik eerder gedaan heb, maar nu wel wat warmer! Dat begon al in de bus naar Dhulikhel: 2 uur in een volgepropte bus staan, met buitentemperaturen van rond de 28 graden, en in de bus zeker flink wat graden warmer. Eigenlijk kom je dan al redelijk uitgeput aan, nog voordat de wandeling begint!
Maar de wandeling zelf was weer prachtig, en ik kon heel simpel de route volgend die ik de vorige keer in mijn Garmin opgeslagen had. Hier een fikse klim:
Prachtig uitzicht:
En nog meer mooie uitzichten en ook trappen omhoog:
Na de klim via de vele traptreden was het nog een flink eind Nepali flat (een beetje op en neer dus), zodat we net in het donker aankwamen! Gelukkig was ik hier al eens eerder geweest, en kon ik ook in het donker de weg naar de Sherpa Alpine Cottages vinden. Daar werden we hartelijk ontvangen, en konden we snel de zware schoenen uitdoen, even wat opfrissen, en aan het welverdiende bier beginnen:
Met daarbij natuurlijk een uitstekende maaltijd, met pakora's (groenten koekjes) en Dahl Bat.
Natuurlijk geslapen als een roos, na zo'n dag.... maar wel de wekker gezet om niets van de prachtige zonsopgang te missen:
Een beetje duffe hoofden hadden we nog wel......
En daarna lekker ontbijten in de zon, in gezelschap van een flinke zwerm grote roofvogels; die warenkennelijk op zoek naar lekkere hapjes...Prachtig om ze van zo dichtbij te zien! In dat hutje met groene dak hebben we geslapen.
De verdere wandeling was minder lang, maar ook weer heel mooi. En dat zo dicht bij Kathmandu.
Langs en door kleine dorpjes, mat mooie huisjes, tempeltjes en uitzicht op de Himalaya!
Het was voor Tanja een zeer geslaagde eerste wandeling weer, en voor ons allebei een goede voorbereiding op de komende trekking.
Nu is inmiddels ook Margot ook aangekomen. Zonder enige vertraging landde ze zelfs een kwartiertje te vroeg op het vliegveld van Kathmandu.
Ook weer een heel bijzonder weerzien; het is toch bijzonder om zo'n goede vriendin ineens in heel ander omstandigheden te zien, en van het vliegveld te halen.
Inmiddels is Margot geinstalleerd, en hebben we haar vandaag al heel wat van laten Kathmandu zien, inklusief een bezoekje aan Mingma, Nima en Ang Gelu Sherpa, waar we een heerlijke Dahl Bat lunch gehad hebben:
Mingma doet het erg goed op school, en we hebben veel Nepalese woorden van haar geleerd! Het is een juf in dop:
Na de lunch hebben we Margot de grote stupa van Bhoudhha laten zien, en zijn daar natuurlijk heel wat keren omheen gelopen. De zon stond al prachtig laag, en werd gefilterd door de stoffige lucht... Dat is minder fijn voor de luchtwegen, maar geeft wel een heel mooi effekt....
Morgen komen de andere 3 aan, en gaan we steeds meer in de richting van de trekking. Zondag is er een ontmoeting met onze gids Sanu, en maandag gaan we echt op weg! Dat wordt weer een nieuw en heel ander hoofdstuk van dit verblijf in Nepal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten