Laatste Hash; alles gepakt en de moesson is echt begonnen: tijd voor vertrek!

Het was allemaal wat proppen, maak het is me gelukt om alles wat ik mee wil  nemen in een grote, stevige kartonnen doos van 65x67x50cm te krijgen....
Volgens berekeningen van de vrachtvervoerder zal hier dan (65x67x50)/5000 kg in zitten....
Dan kom je dus op 43,55kg, maar ik denk toch echt dat het meer is... In ieder geval til ik deze doos niet meer op! Maar je betaalt voor het volumetrisch gewicht, dus voor die 43,55kg.
Op de foto hieronder is de doos nog niet helemaal vol, maar inmiddels wel!

Alle grote meubelstukken heb ik her en der al verkocht: het meeste aan Palsang, dat komt hij morgen, maandag, allemaal ophalen! Ook nog wat aan de familie waarvan ik het appartement huur: hun zoon gaat hier wonen als ik vertrokken ben. Voor de kleine keukenspullen is afgelopen vrijdag dus Krishna (kindertehuizen Bhaktapur) langsgeweest. Het was toch even vreemd om zo alle keukenkastjes leeg te halen, en bij hem in de auto te stoppen. Het wordt dan zo ontzettend duidelijk dat het echt voorbij is...
Maar het is goed om te weten dat de keukenspullen goed terecht gekomen zijn!

Zaterdag heb ik samen met Stephen mijn laatste Hash uitgezet. Ten zuiden van Kathmandu, waar de vallei fantastische beboste heuvels kent, met soms heel diepe afgronden met steile hellingen etc. Het is dan ook een lekker lange en zware Hash geworden, die wij dus twee keer mogen hebben doen. De eerste keer heb ik 14,5km gelopen, aangezien ik alle zogenaamde "false trails" heb mogen uitzetten. Dan loop je dus flink wat extra! We hadden de volle 3 uur nodig om 'm uit te zetten.... Maar het was dan ook een schitterend parcours. Je hoeft echt niet ver weg van Kathmandu te zijn om in mooi en ruig Nepal te zijn! Ik zal later nog wat fotootjes op de blog zetten (kan nu nog niet, want ik heb ze met m'n mobiel gemaakt, en de bijbehorende software om ze hier op de PC te zetten heb ik thuis.. in Amsterdam dus!).
Toen we de Hash daarna met ons allen deden, bleek het parcours 12,5km te zijn, best lang voor een Hash.
En gelukkig: het was bewolkt en ging zelfs regenen! In idt geval was dat hard nodig voor de gewenste afkoeling! Als het zonnig was geweest was deze route veel te heet geweest, zonder enige schaduw.
Wat we wel haden: door de rijstvelden, langs de irrigatie kanalen, soms steil door de modder omhoog klauteren, een mooie hangbrug over een heel scherp diep dal, contouren over prachtige begroeide graatjes, af en toe een heel authentiek Nepalees huis, nog met echte stenen dakpannen, een canyon-achtige doorsteek, spekgladde afdalingen en natuurlijk ook heel wat op het land werkende Nepalese boeren en boerinnen.
Toen we de route aan het uitzetten waren was het zo'n beetje lunchtijd, en kwamen we langs een plek waar een paar vrouwen heerlijke borden dal bath voor de op de rijstvelden werkende vrouwen aan het klaarzetten waren. Helaas hadden we inmiddels al een beetje haast om naar de startplek terug te komen, anders hadden we zeker de uitnodiging aangenomen om mee te komen eten. Dat is echt het Nepal wat ik zal gaan missen: die gastvrijheid van de mensen, en dan in zo'n omgeving!
Zo wie zo heeft de Hash me zo ontzettend veel van de Kathmandu vallei leren kennen, wat ik in m'n eentje nooit allemaal gevonden zou hebben.
Iedereen was na afloop erg over de route te spreken: zwaar en lang, maar schitterend!
Als afsluiting ging iedereen naar een house warming party van 2 Hashers, die op de route tussen de Ringroad en de Hashlokatie wonen. Dat was natuurlijk handig zo uitgekiend. Naast het gebruikelijke bier, fris en de chips was er nu nog veel meer heerlijks. Dat had ik wel even nodig, na het fietsen en lopen van de hele dag...
In het donker (maar gelukkig wel weer even droog) reed ik voor de laatste keer helemaal van de zuidkant van Kathmandu naar Lazimpat, wat vrij noordelijk ligt.
Mijn verblijf zal ook op een passende manier afgesloten worden: de moesson is echt begonnen: de tuin hier voor mijn appartement heeft nu een grote poel in plaats van een grasveld:

De verkiezingscommissie heeft een datum voor de verkiezingen bepaald: 19 november. Veel andere partijen zijn het daar niet mee eens, dus vandaag was er weer eens een algemene staking! Wellicht morgen ook, maar die duurt dan tot hoogstens 17u, en ik hoef pas om 20u naar het vliegveld te gaan.....

Verder heb ik vanmiddag wat hulp gehad van o.a. Lula, Trouble en Carole, om me van de laatste spulletjes en etenswaren af te helpen..... Ik probeer nog alles op te maken wat ik in huis heb, zoals hier nog wat heerlijke verse papaya:

Ik zal verder niet eindeloos terugblikken op de tijd hier, maar zo'n bord papaya geeft goed aan dat ik hier enorm genoten heb! En het is nu ook mooi geweest; 5 maanden is een lange tijd, maar is toch ook omgevlogen! En nu de regen echt doorbreekt, de muggen steeds talrijker worden, en de hitte soms niet te harden is, lijkt het een goed moment om te vertrekken. 

Nederland lonkt, ik verlang naar m'n dierbaren, en de zomer breekt er aan; een mooi moment om weer terug te keren.

Nepal: bedankt, en tot zeker weerziens.